Interview met Carolien Hoogenboom: 'Aandacht voor een vergeten groep'
door Ed Arons
“Katholieke young professionals vormen een vergeten groep in onze Kerk. Tieners, jongeren en studenten hebben eigen groepen, maar er is niets voor jongvolwassenen na hun studie en voor zij een gezin vormen.¨ Carolien Hoogenboom (1996) behoort zelf tot die groep en trekt zich hun lot aan. Vier dagen in de week zet zij zich binnen het bisdom Haarlem-Amsterdam in voor jongeren, daarnaast werkt zij een halve dag voor De Missionaire Parochie met als hoofdtaak young professionals. "In het contact met mijn medejongerenwerkers uit de andere bisdommen merk ik dat ook bij hen er weinig focus is voor de jongeren die student af zijn.”
Creatieve missionaire ideeën
Om de problemen en verlangens van deze Young Professionals in kaart te brengen, voerde Carolien vorig jaar gesprekken met dertien van hen. “Gemeenschap was daarin een telkens terugkerend thema. Ze willen met elkaar in gesprek en zo groeien in hun geloof. Zo´n groep moet in hun ogen gastvrij zijn, zodat anderen zich erbij kunnen aansluiten. Dat hoort bij hun missionaire visie. Op één persoon na gaven ze aan zo´n groep te willen in de eigen parochie. Ook willen ze graag contact met andere generaties binnen hun parochie en dienstbaar zijn aan het geheel. Zij hebben creatieve ideeën voor missionaire initiatieven.”
De Young Professionals met wie Carolien sprak vinden helaas vaak geen gehoor binnen hun parochie. “Zij leven met de visie van paus Franciscus dat de Kerk een veldhospitaal zou moeten zijn, terwijl veel kerkbesturen vooral bezig zijn met het in stand houden van gebouwen. Dat is de reden dat een van de ondervraagden deel uitmaakt van een groep leeftijdsgenoten die niet aan een parochie is gebonden.”
Missionaire mindset
In haar werk voor haar bisdom ziet Carolien hetzelfde gebeuren. “In Heiloo hebben we The Missionary School die jongeren in acht weekenden een vorming biedt. Na afloop bieden zij hun diensten aan in de parochie en ervaren dan soms dat hun enthousiasme botst met bestuurders die minder de vlam van het geloof ervaren en door willen geven. Hun missionaire visie en creatieve ideeën botsen regelmatig met bestaande structuren.”
Voor Carolien is het duidelijk: “Missionair zijn is meer dan een activiteit. Het is een mindset, een houding. Het gaat om leerling zijn en leerlingen te maken. Je hebt zelf de vlam van het geloof nodig om die door te geven. Basis is een persoonlijk, levend geloof in Jezus. Dat zou je mogen verwachten in de leiding van een parochie, maar helaas is dat niet overal zo.”
Aandacht voor YP
“Gelukkig zijn de katholieke young professionals veerkrachtig en niet gauw ontmoedigd, ook niet in Coronatijd”, merkt Carolien Hoogenboom. Wel zoekt zij wegen om deze vergeten groep jongvolwassenen met zoveel potentie vruchtbaar te maken voor de Kerk. “De website van De Missionaire Parochie bevat een apart gedeelte voor Young Professionals (www.missionaireparochie.nl/YP) en we hebben een Instagram-account. Binnenkort starten we met een speciale nieuwsbrief waarvoor zij zich op de website kunnen inschrijven. We zoeken momenteel contact met andere katholieke organisaties om onze contacten met katholieke young professionals uit te breiden. En er staan drie weekends gepland speciaal voor deze doelgroep: in oktober over visie, in januari over leiderschap en in maart over de kracht van de Heilige Geest.”
Over de opzet van die weekends merkt Carolien op: “We zullen ingaan op thema´s die voor deze groep relevant zijn, zoals balans tussen hun werk en hun inzet voor de Kerk. We laten hen kennismaken met diverse succesvolle parochie-initiatieven en er zal een open gesprek zijn tussen de jongeren en enkele parochiepriesters. Want de parochie is en blijft bij uitstek de plek om de gemeenschap van katholieke young professionals gestalte te geven en het geloof in verbondenheid met elkaar te delen.”