Gods liefde ervaren door zang en liturgie

Op 11 november 2021 hield de Gemeenschap Emmanuel in België een dag over zang en liturgie. Precies twee thema’s die het hart van de missionaire parochie raken. Projectmedewerker Carolien Hoogenboom bezocht deze dag om te zien en te ervaren wat ‘Hollanders’ kunnen opsteken. Een interview.

“Hoewel de dag in het teken stond van zang en liturgie, sprong voor mij de gastvrijheid en het opgenomen worden in de gemeenschap eruit,” vertelt Carolien enthousiast. “Als vreemdeling (én Hollander) kwam ik binnen in de Clemenspoort te Gent. Ik werd er heel hartelijk ontvangen. Al vanaf de ontvangst merkte ik een oprechte interesse in mij als persoon. Dat gevoel van ‘ik word gezien en men interesseert zich in mij’ was er de hele dag bij verschillende ontmoetingen. Ik werd opgenomen in de groep, de gemeenschap. Een waar voorbeeld van hoe het kan zijn als je van gastvrijheid en gemeenschap een waarde maakt.”

In verschillende workshops werd ingezoomd op liturgie, muziek en gebed. Carolien: “Dat deze drie bij elkaar horen klinkt logisch, maar van zang een gebed maken is niet voor iedereen vanzelfsprekend. In een van de workshops werd daar aandacht aan besteed, door bijvoorbeeld reflectievragen te stellen: welke zin in de muziek raakt jou? Door welke regel voel jij je aangesproken? Verder waren er workshops over de juiste liedkeuze, psalmodiëren en werd de muziek voor de Mis vierstemmig gerepeteerd. “Werkelijk schone muziek”, zoals ze dat op z'n Vlaams zeggen.”

Maar liturgie is niet alleen gebed dat gezongen wordt, licht Carolien toe. “Er is ook het gesproken gebed. Zo kwam ook het eucharistisch gebed aan bod. Een jonge, enthousiaste priester sprak vol vreugde over de opbouw van dit gebed. Met zo'n blijdschap dat het gebed begon te leven en je het tot in je tenen kon ervaren. Ik bedacht: als priesters eens vaker vol zulk een vreugde dit gebed zouden bidden, zou het veel meer een werkelijke lofzang en dankzegging worden. Het helpt ontzettend om de Mis daardoor te beleven.”

“En dan sta je werkelijk in relatie met God. Zang en liturgie vormen samen een gebed tot een Persoon. En dat niet als individu, maar met de gemeenschap, Gods volk. De Heer werd ontmoet in het gebed, maar ook in de gemeenschap.” 

Tijdens zo’n dag zijn er ook verschillende praktische dingen die geregeld moeten worden. “Mijn logeeradres was in afwachting van een corona-testuitslag en dus moest ik ergens anders slapen. Met enige schroom, maar aangemoedigd door God zelf vroeg ik of ik bij een van de leden van de Gemeenschap Emmanuel kon slapen. Natuurlijk kon dat en ik werd zonder aarzeling opgenomen in één van de huiskringen (kleine gemeenschappen). Het onvoorwaardelijke in deze gastvrijheid voor een vreemde heeft me geraakt en een glimp van Gods onvoorwaardelijke liefde laten zien.”

In voorbereiding op de conferentie ‘De Missionaire parochie - Als God renoveert’ heeft Carolien zich het gedachtegoed van father James Mallon eigengemaakt. “De waarden die Mallon leert en wat voor een verschil die maken in de praktijk, heeft deze gemeenschap goed verstaan en heb ik persoonlijk mogen ervaren. Ik wens het elke parochie van harte toe!” 

Tot besluit heeft ze nog wel een tip, inmiddels getoetst aan haar eigen praktijk: “We moeten Hem en Zijn Heilige Geest wel de ruimte geven. Als ik niet om een slaapplaats had gevraagd, had ik Gods onvoorwaardelijke liefde er niet in kunnen herkennen en had de gemeenschap niet zo gastvrij voor mij kunnen zijn. Geef Hem dus wat ruimte om Zijn werk te kunnen doen.”