Kickstart coaching - Begeleiding voor parochiepriesters

Pastoor Peetam nam met dertig parochianen deel aan de conferentie in Breda over de missionaire parochie. Hij heeft al enige ervaring met de benadering die Divine Renovation aanbiedt aan priesters die met parochievernieuwing aan de slag willen gaan.

Wegens het priestertekort in het bisdom Breda verliet Lars Peetam (1979) in 2014 het bisdom Haarlem-Amsterdam om pastoor te worden van een samenwerkingsverband dat in 2016 fuseerde tot de Heilige Familieparochie. "In die parochie zijn we in 2017 begonnen met het lezen van het boek 'Rebuilt' over parochievernieuwing. Ik herkende de geschetste situatie - alles kachelt alleen maar achteruit - en de voorgestelde oplossingen. Kort daarop zijn we met een groepje vanuit het bisdom naar Fulda gegaan, naar een conferentie waar James Mallon sprak en zijn we geswitched van 'Rebuilt' naar 'Divine Renovation', vooral toen we hoorden dat Mallon naar Breda zou komen."

Met vier andere parochiepriesters volgde pastoor Peetam een jaar geleden een online cursus van de organisatie Divine Renovation, de zgn. 'Kickstart coaching' (sinds 2023 wordt gesproken over Group Coaching waar de Kickstart een onderdeel van is, red.), gericht op het leiderschap in de parochie en het begeleiden van de eerste stappen in het proces van vernieuwing. "Samen met priesters uit alle delen van de wereld volgden we zes bijeenkomsten over zes thema's, begeleid door een coach in Canada. Mij troffen met name de thema's visie ontwikkelen - waar wil je naartoe en wat heb je daarbij nodig - en leiding geven vanuit een team. Dat laatste maakte echt een verschil voor mij. Ik werkte wel in teamverband, maar dat was meer een taakverdeling, eigenlijk vanuit de vraag ‘hoe gaan wij als pastoraal team om met de krimp?’, maar zonder te kijken naar het activeren van de geloofsgemeenschap."

Inmiddels is er in 'de Heilige Familie' een parochieteam van vijf personen, dat de vernieuwing begeleid van 'een onderhoudsparochie naar een missionaire parochie' zoals Mallon dat beschrijft. "Momenteel komen we eens in de maand twee uur samen en spreek ik een uur met ieder teamlid afzonderlijk over wat beter kan en hoe ik kan helpen. Intenser is momenteel nog niet mogelijk in deze overgangstijd: het kost veel tijd om zowel alles wat loopt voort te zetten en een begin te maken met het nieuwe. Mallon stelt dat je moet ophouden met alle ballen tegelijk in de lucht te houden, niet iedereen kunt ‘pleasen’. Vraag is wat we kunnen afbouwen en wat we kunnen overdragen aan andere parochianen, leken." Peetam noemt als voorbeeld het uitvaartpastoraat. "Ik doe dat zelf heel graag, maar de vraag is in hoeverre het bijdraagt aan de opbouw van de parochie. Vaak zijn het eenmalige contacten met mensen van buiten de parochie, van wie een van de ouders in de parochie woonde."

Naast huidige vrijwilligers die kunnen worden ingezet, verwacht de pastoor veel van nieuwe vrijwilligers die voortkomen uit de Alphacursus. "Door die cursus zijn er telkens weer deelnemers die gemotiveerd zijn geraakt om een taak op zich te nemen. Om grote aantallen gaat het niet. Dat vraagt om een oefening van geduld. Mallon gaat uit van een periode van tien jaar om de nieuwe parochie echt gestalte te geven." 
Hoe hij dat zelf kan opbrengen? "Ik ervaar in het hele proces genade van Boven en vind het fijn om samen iets nieuws te proberen."

(Ed Arons)